Ouro Preto, Natal en Ilha Grande

Oi gente, tudo bem?
Zo weer een tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen! En dat is zeker niet omdat ik niets te vertellen had, integendeel, ik heb weer een hoop gezien en gedaan! Afgelopen vrijdag heb ik afscheid genomen in het ziekenhuis, en zondagavond ben ik dan echt in m’n eentje op pad gegaan om ook de rest van Brazilië te verkennen. Maar ik zal beginnen waar ik de vorige keer gebleven was.

De zaterdag na m’n vorige verhaal heb ik voor het eerst de grote stad verlaten en ben ik met Milena naar Ouro Preto ‘zwart goud’ gegaan, een prachtig dorpje zo’n twee uur (met de bus) van Belo Horizonte. Milena twijfelde (zoals altijd) of het weer wel goed genoeg zou zijn, dus gingen we dik aangekleed en gewapend met paraplu op pad, maar dat bleek niet nodig want het werd een bloedhete dag, wat af en toe nogal afzien was in een dorpje in de bergen.. Het is een echte toeristische trekpleister dus ik had al genoeg tips gekregen van waar we allemaal heen moesten. We hebben veel mooie kerkjes gezien en veel genoten van het prachtige uitzicht, maar Ouro Preto blijft toch vooral in m’n herinnering door iets anders, namelijk de eerste keer dat ik pizza heb gegeten met chocolade, aarbeien en roomijs! :P

Tjah, die Brazilianen kunnen hier echt alles met chocolade, en het gebrek aan chocoladeletters en pepernoten heb ik inmiddels al ruim gecompenseerd aan andere zoetigheid hier, dus ik ben benieuwd wat de weegschaal voor me in petto heeft als ik weer thuis ben..
Maarr goed, de sinterklaassnoep heb ik dus niet echt gemist en hoewel ik hier in Brazilië niets van het hele sinterklaas gebeuren had meegekregen, vond ik het toch een beetje raar om voor het eerst in m’n leven geen pakjesavond te hebben. Daarom besloot ik iets te gaan doen wat nog veel leuker is dan Sinterklaas en waar de Brazilianen wel heel goed in zijn, namelijk: CARNAVAL VIEREN!! :D
En ja, ook in Brazilië is carnaval eigenlijk in februari/maart, maar er is altijd wel ergens een off-season carnaval en sinterklaasweekend was dat in Natal een strandplaats in het noordoosten van Brazilië. Ik moest er dus wel zo’n 8 uur voor reizen, maar het was het helemaal waard! Een prachtig strand, altijd zon, mooi hostel, leuke mensen, helemaal prima dus! Maar toen begon dus de opdracht om een kaartje te bemachtigen voor het carnaval (hier in Natal, wordt het trouwens Carnatal genoemd). Met carnaval hier is er een optocht van vrachtwagens met daarop bekende artiesten die optreden. Je kan dan met zo’n vrachtwagen meelopen in een ‘bloco’, of je kan een kaartje kopen voor een ‘camarote’, dan sta je op een soort tribune naar de wagens te kijken en zijn er tussendoor ook optredens in je eigen camarote. De kaartjes voor de bloco zijn duurder en dan moet je zo’n 8 km lopen, terwijl je voor de camarote minder betaald en dan ook nog eens de hele avond onbeperkt kan eten en drinken. Die keuze was voor mij dus snel gemaakt, maar dan moet je nog kiezen in welke camarote je wil. Wat mensen uit het hostel hielpen me kiezen en dus ging ik voor de camarote van ‘Absolut’, een wodka merk hier. Dat kaartje bemachtigen (of eigenlijk het t-shirt, want daar gaat het om), maar ook daar werd ik gelukkig bij geholpen dus na een ochtend door te stad struinen was ik bijna 150 euro armer, maar een t-shirt van Absolut rijker!
Het Braziliaanse carnaval heeft twee grote verschillen met het Nederlandse carnaval. Ten eerste, hier is het warm!! Ben ik Nederland voor de optocht bezig met zoveel mogelijk kleren onder mijn carnavalspak aan te doen, hier ben je de hele avond buiten en dan ben je hartstikke blij met de airco in de taxi terug, want ook ’s avonds komt het hier niet onder de 25 graden.. Het tweede verschil is de kleding, want hier hoef je niet weken na te denken over je outfit, want man/vrouw, dik/dun, groot/klein, iedereen krijgt hetzelfde t-shirt. Tenminste, dat dacht ik dus, maar dat bleek niet helemaal zo te zijn. De mannen droegen idd vrijwel allemaal het t-shirt zoals ze dat gekregen hadden, maar bij de vrouwen werd er flink wat gecustomized. Het t-shirt kan je pas bij het begin van de carnaval krijgen, dus respect voor alle moeders en tante Tonny’s die op het laatste moment nog met het naaimachine aan de slag moeten want het is hier toch een behoorlijke sport om een zo’n origineel mogelijke outfit te krijgen. Bij mij werd er vlak voor vertrek nog even een mouw afgeknipt en wat gescheurd en zo viel ik toch ook niet helemaal uit de toon.

Ik had overigens in m’n eerste maand hier nog geen enkele buitenlandse toerist gezien en in het hostel maar liefst eentje, een Argentijn die alleen spaans sprak, dus daar was ik snel mee uitgepraat. Maar op het Carnaval veranderde dat en dan herken je ze van een afstand, de mannen die niet kunnen dansen, als stelletje macho’s proberen indruk te maken op de vrouwen en als enige de lege bierglazen op de grond gooien: jawel hoor, Nederlanders! Nou ben ik na een maand Brazilie inmiddels redelijk gewend aan het Portugees en het Engels, maar met het Amsterdamse accent van de jongens had ik wat meer moeite! Gelukkig kon ik ze nog wel even duidelijk maken dat PSV bovenaan staat, altijd leuk. ;)

Nu ik het off-season Carnatal heb meegemaakt ben ik trouwens klaar voor het echte werk, dus bij thuiskomst kan ik vast gaan sparen voor mijn volgende trip naar Brasil: half februari 2012 naar Salvador da Bahia!! :D
Maar behalve feest vieren en op het strand liggen heb ik ook nog behoorlijk wat tijd doorgebracht in het ziekenhuis en ik heb weer een hoop gezien. Zo ben ik op de intensive care voor kinderen geweest en de intensive care voor pasgeborenen. Ook heb ik avonddienst meegelopen bij de kindergeneeskunde en de hele avond een twaalf jarig meisje begeleid van opname met buikpijn tot ze na de operatie weer terug was op de afdeling, en hoewel ik met m’n gebrekkige Portugees niet alles kon uitleggen was ze toch erg blij met m’n aanwezigheid.
Die avond ontmoette ik trouwens ook een neuroloog, die me uitnodigde voor dinsdag voor het spreekuur voor bewegingsstoornissen, wat ook erg interessant was. Ik merkte wel dat m’n kennis van de neurologie ver was weggezakt en in het Portugees werd me niet alles duidelijk, maar het was wel erg leuk om te zien. Het spreekuur eindigde rond 19u en toen iemand me vroeg of ik mee pizza wilde gaan eten was dat erg welkom voor me. Het bleek echter een verjaardag te zijn, dus even later zat ik ineens tussen het hele team van arts-assistenten neurologie in een pizzarestaurant de verjaardag te vieren van iemand waarvan ik de naam niet eens meer weet, maar goed, het was erg gezellig!
En zondag was het dan tijd om m’n koffer te pakken en Belo Horizonte voor een tijdje te verlaten. Ik moest om 11u ’s avonds de bus hebben, dus had van te voren nog even tijd om naar een openluchtconcert te gaan met Milena. We gingen om half 6 weg en toen had ik alles al klaar staan voor vertrek, ik moest alleen nog even m’n busticket uitprinten. En het was maar goed dat ik dat deed voor vertrek, want de bus bleek al om 19.45 te vertrekken!! Ik had dus nog maar een uurtje voor ik moest inchecken, dus dat was wel even een domper. Normaal gesproken ben ik voor zo’n trips toch wel redelijk voorbereid, maar waarschijnlijk had ik de tijd verward met de bus naar Rio, omdat ik daar eigenlijk eerst heen zou gaan..
Dus zo stond ik ineens een uur later al op het busstation, klaar voor een busrit van 11u naar Angra dos Reis, waar ik met de boot naar het eilandje Ilha Grande zou gaan, een rustig eiland zonder gemotoriseerd vervoer, pinautomaten etc. Omdat ik niet heb kunnen slapen in de bus was ik behoorlijk moe toen ik om half 10 de volgende ochtend bij het hostel aankwam en omdat ik toen nog niet mocht inchecken besloot ik mee te gaan met een boottocht om te gaan snorkelen. Dat had ik al heel lang niet meer gedaan en met de hoge golven had ik regelmatig een grote slok zout zeewater in m’n snorkel, maar de ‘blue lagoon’ was erg mooi en op de boot was het ook erg gezellig. Voordat ik hier kwam had ik dus nog niet zoveel toeristen gezien, hier in het hostel is het juist lastig om Brazilianen te vinden. Er zitten veel Europeanen hier en heb al veel leuke mensen leren kennen. Gisteren heb ik net gedaan alsof ik een echte backpacker was en dus ging ik niet voor €7,50 in een half uur met de boot naar het mooiste strand van Brazilië, maar te voet, ruim 3 uur hiken door de jungle. Samen met Marit, een Nederlands meisje dat deze week haar reis van 4 maanden door Zuid-Amerika afsluit op Ilha Grande. Het was een mooie tocht, maar tegen de tijd dat we bij het strand waren begon het te regenen en was het strand binnen no time verlaten en dus heb ik niet de mooie post-card foto’s die je hier overal tegenkomt.
’s Avonds was er een BBQ in het hostel hiernaast (dat van dezelfde eigenaar is) en toen we daar met zo’n 60 mensen zaten te eten (binnen) barstte een heftige onweersbui los en even later zat het hele eiland zonder stroom! Nou zijn ze dat wel een beetje gewend hier dus was er wel wat noodverlichting en wat kaarsen, maar het was toch wel een erg mooi uitzicht, een donker, stil eiland verlicht met kaarslicht.
Nou ja, dat was dus nog wel leuk, maar gisteravond was het ineens wat minder grappig. Door de heftigste regen die ik ooit gezien heb viel de elektriciteit weer uit en was er ook geen stromend water meer. Dat is nu al meer dan 12 uur en wanneer het wordt gemaakt weet niemand, dus ik heb wel te doen met iedereen die op dit eiland moet achterblijven. Ik zit nu te wachten op de transfer naar Rio de Janeiro, en zal blij zijn als ik eind van de dag weer een douche kan nemen. Het voordeel is dat er nu sowieso niets te doen is, dus dat ik jullie wel weer even op de hoogte kan brengen. En zodra ik in Rio ben en internet heb zal ik m’n verhaal en de foto’s online zetten.
Dan nog wat over mijn plannen de komende tijd. Nu blijf ik 2 nachten in Rio en zaterdagnacht vlieg ik naar de watervallen in Foz do Iguacu. De kerst zal ik vervolgens doorbrengen in de Amazone en daarna ga ik terug naar Belo Horizonte om de batterij weer op te laden om oud op nieuw te vieren op Copacabana beach, Rio de Janeiro!
Fijne kerstdagen voor jullie allemaal en alvast een prettige jaarwisseling en een goede en gezonde start van het nieuwe jaar voor iedereen! Voor de mensen die vakantie hebben, heel veel plezier, geniet ervan!
Liefs uit Brazilië!
Lisan

Ps. Alweer een dag later dan gepland zet ik dit verhaal online, maar over m’n verblijf in Rio zal ik de volgende keer vertellen!